Wszyscy lubimy wspominać. Często wracamy do zdarzeń przyjemnych. A do szkolnych, tych magicznych, najczęściej.

W Lipcu były dwa budynki szkolne. Od piątej do ósmej klasy chodziliśmy do samego skraju wsi. Wiosną i latem, lekcje przyrody, były organizowane na łonie natury. Możliwość oglądania roślin, kwiatów polnych, ptaków zawsze będzie ciekawsze niż przebywanie w murach szkolnych.

Wycieczki były organizowane w stronę lasu oraz miejscowości Porzecze.

Porzecze (niem. Lodehnen) – wieś wzmiankowana w dokumentach z roku 1329, jako wieś pruska na 15 włókach, pod nazwą Ladeyne. My mówiliśmy „Ludajny”. W roku 1782 we wsi odnotowano 9 domów (dymów), natomiast w1858 w 7 gospodarstwach domowych było 106 mieszkańców. W latach 1937–39 było 126 mieszkańców. Obecnie pozbawiona mieszkańców, znajduje się tam kopalnia kruszywa naturalnego.